تنهــایـی مــن و تــو
تنهایی، گاهی وقت ها تقدیر ما نیست ترجیح ماست!
تنهــایـی مــن و تــو
تنهایی، گاهی وقت ها تقدیر ما نیست ترجیح ماست!می ترسم رفیق
مثل یک آیینه ام ، از «آه» می ترسم رفیق
از خودم گه گاه و گه ناگاه می ترسم رفیق
گرچه مابین دو کتفم مُهر ایمان خورده است ...
لیکن از تاریکی این چاه ، می ترسم رفیق
گاه از له گشتن یک مور ، اشکم می چکد
آری ، آن کوهم که از یک کاه می ترسم رفیق
راه سخت و راهزن بسیار و عمر اندک ، و من
از کمینِ دشمنِ آگاه ! می ترسم رفیق
می خزم کنج تو و در وسعتت گم می شوم
جان پناهم می شوی هرگاه می ترسم رفیق
شادی ات را دوست دارم ؛ جان خود را بیشتر !
از همین لبخند دُم کوتاه می ترسم رفیق...
حسین شیردل
هی یادش بخیر !
قرص ِ نانی توی گندم زار ؛ هی یادش بخیر !
پا برهنه در دل ِ نیزار ؛ هی یادش بخیر !
تا پدر آید به منزل ، بر درخت ِ گردوکان
شاد و شنگل تا دم ِ دیدار ، هی یادش بخیر!
وقت ِ بازی توی کوچه ، تا معلم می رسید
می پریدم از سر ِ دیوار ؛ هی یادش بخیر !
” بی کلاه بیرون نرو سرد است؛ بچه با توام “
مادر ِ بیچاره با اصرار ؛ هی یادش بخیر !
همکلاسیها کنار و بازی ِ “ الّک دو لک “
زیر ِ رعد و تندر و رگبار ؛ هی یادش بخیر !
زیر ِ باران خیس ، اما شاد و خرّم در فرار !
جان ِ تو انگار نه انگار ؛ هی یادش بخیر !
کاسه ِ آشی نصیبم بود ، گاهی با تشَر
تا ز ِ سرما می شدم بیمار ؛ هی یادش بخیر !
یک پتو بر سر به وقت ِ خواب ، از ترس ِ پدر
چشمها بسته ولی بیدار ؛ هی یادش بخیر !
آرزو دارم بگیرد باز ، این پیراهنم
بوی باران ، عطر ِ شالیزار ؛ هی یادش بخیر !
سینه ها سرشار از لطف و صفا ، بی غلّ و غش
قلبها بیگانه با زنگار ؛ هی یادش بخیر !
پرسشی هم میزند گاهی تلنگر بر سرم
” کودکیها کی شوَد تکرار ؟! “ ؛ هی یادش بخیر!
مازیار نظری
سایت شاعر : http://mazyarnazari.com
لواشکانه
لواشکانه به دندان نشسته ای جانم
بگو که دل بکنم از تو یا که دندانم
تمام مزه دنیا به ترشرویی توست
فدای تنگی خلقت لبان خندانم
چه خوب،آمدی امشب ،که مانده بودم باز
چگونه این دل درمانده را بپیچانم
زغال چشم سیاه و دوسیب گونه تو
بساط عیش مهیاست پای قلیانم
خمیر بوسه ورآمد سخن بگو با من
که تا تنور لبت گرم شد بچسبانم !
به دکمه دکمه پیراهنت قسم هر شب
به یاد صبح تنت تا سپیده بارانم
اگر چه چشم پر از خواب و جاده هموار است
به شوق سیب لبت تا بهشت می رانم!
مجید آژ
نه سراغی ، نه سلامی...
نه سراغی ، نه سلامی...خبری می خواهم
قدر یک قاصدک از تو اثری می خواهم
خواب و بیدار، شب و روز به دنبال من است؛
جز مگر یاد تو یار سفری می خواهم؟
در خودم هر چه فرو رفتم و ماندم کافی است
رو به بیرون زدن از خویش، دری می خواهم
بعد عمری که قفس واشد و آزاد شدم
تازه برگشتم و دیدم که پری می خواهم
سر به راهم تو مرا سر به هوا می خواهی
پس نه راهی، نه هوایی، نه سری می خواهم
چشم در شوق تو بیدارتری می طلبم
دلِ در دام تو افتاده تری می خواهم
در زمین ریشه گرفتم که سرافراز شوم
بی تو خشکیدم و لطف تبری می خواهم
مهدی فرجی
چگونه حذفت کنم..
بارها در دلم به تو ناسزا گفتم....
بارها سرت فریاد کشیدم...
بارها خودم ... خودم را از تو دور کردم ..
آنقدر دور...
که تو فراموش کردی و من دیوانه تر شدم...
بارها رفتم ..
و ...
دوباره ...
یک بازگشت به ظاهر شیرین اما...
تلخ....
تو آنقدر برایم شیرین هستی ...
که حاضرم این شیرینی نابودم کند ...
اما...
باشد...فقط برای من...
من...
آنقدر حسودم که حتی به ...
دوستان خودت که در کنارت هستند حسادت میکنم...
چگونه تو را حذف کنم از صفحه ی زندگی ام ...
وقتی اینگونه ...
مجنون وار ...
دوستت دارم ...
دلنوشته: هنگامه
مرد بودن در دنیای تو..
کاش بودی و میخواندی...
جمله به جمله ی این دلنوشته ها را...
اگر میخواندی شاید سبک تر میشدم..
دقیقا در این یک سال چه بر من گذشت...
میدانی؟
میدانی که دیگر آن آدم سابق نیستم؟
انسان زمانی که از اعتماد زده می شود...
از دوست داشتن سیر میشود...
از دیده شدن بیزار میشود...
از محبت کردن جنس مخالف خسته میشود...
و و و و ....
میمیرد..
حتما نباید یک نفر را دفن کنی و مهر مرگ را بر پیشانی اش بزنی...
اگر تمام اینها را تمام این اعتقادات را...
تو از او بگیری...
به معنای واقعی کلمه او را کشته ای...
هست..راه میرود..غذا میخورد..زندگی میکند...
اما...
زندگی نمیکند...
تبدیل میشود به یک مرده ی متحرک...
و خودش روز به روز مردن خودش را به چشم خودش میبیند...
و
این یعنی عذاب...
او به تو عشق داد...
تو به او عذاب...
در آیین تو این رسم مردانگی ست؟
در سرزمینی که تو زندگی میکنی..مرد بودن چگونه معنی می شود؟
بگذار من بگویم ...
در سرزمین تو مرد بودن یعنی...
چون مرد هستم پس میتوانم هر کاری انجام بدهم...
اما دختر نمیتواند...
در سرزمین تو دختر باید نیازهایش را سرکوب کند...
اما تواِ مرد نه...
دختر باید حجاب کامل داشته باشد...
نباید یک تار مویش مشخص باشد...
اما یک مرد اگر چشمانش خیره به چشمان دیگری شد..
مورد ندارد چون مرد است..
و خیلی چیزهای دیگر..
مادران سرزمین تو اینها را یاد شما داده اند..
زندگی یکطرفه...
نفس کشیدن خاصِ مرد است و بس...
اینکه یک دختر حجاب کامل داشته باشد...
حیای خود را حفظ کند...
عیب نیست...
اما اینکه تو به سبب مرد بودنت...
خود را آزاد بنامی..این عیب است...
دلم گرفته از تمامی اینها...
از مرد بودنهای دنیای تو...
کاش کمی هم یاد میگرفتی دلِ یک دختر...
مانند یک عروسک کوکی نیس...
که هر وقت بخواهی کوکش کنی...
و تمام ک شد...
دوباره از نو...
دلنوشته : هنگامه
سهم مــــــــن از تــــــــو
عشق نیست ، ذوق نیست ، اشتیاق نیست
هـــــمان دلتــــنگی ِ بـی پایانی ست
که روزها دیوانه ام می کند
و شب ها شاعر
گــرچه من شــعر نمی گویم
آنــــچه می خـــوانی
شکوه هایی ست که تاب را از دلــــم ربوده است
