مرد بودن در دنیای تو..

کاش بودی و میخواندی...

جمله به جمله ی این دلنوشته ها را...

اگر میخواندی شاید سبک تر میشدم..

دقیقا در این یک سال چه بر من گذشت...

میدانی؟

میدانی که دیگر آن آدم سابق نیستم؟

انسان زمانی که از اعتماد زده می شود...

از دوست داشتن سیر میشود...

از دیده شدن بیزار میشود...

از محبت کردن جنس مخالف خسته میشود...

و و و و ....

میمیرد..

حتما نباید یک نفر را دفن کنی و مهر مرگ را بر پیشانی اش بزنی...

اگر تمام اینها را تمام این اعتقادات را...

تو از او بگیری...

به معنای واقعی کلمه او را کشته ای...

هست..راه میرود..غذا میخورد..زندگی میکند...

اما...

زندگی نمیکند...

تبدیل میشود به یک مرده ی متحرک...

و خودش روز به روز مردن خودش را به چشم خودش میبیند...

و

این یعنی عذاب...

او به تو عشق داد...

تو به او عذاب...

در آیین تو این رسم مردانگی ست؟

در سرزمینی که تو زندگی میکنی..مرد بودن چگونه معنی می شود؟

بگذار من بگویم ...

در سرزمین تو مرد بودن یعنی...

چون مرد هستم پس میتوانم هر کاری انجام بدهم...

اما دختر نمیتواند...

در سرزمین تو دختر باید نیازهایش را سرکوب کند...

اما تواِ مرد نه...

دختر باید حجاب کامل داشته باشد...

نباید یک تار مویش مشخص باشد...

اما یک مرد اگر چشمانش خیره به چشمان دیگری شد..

مورد ندارد چون مرد است..

و خیلی چیزهای دیگر..

مادران سرزمین تو اینها را یاد شما داده اند..

زندگی یکطرفه...

نفس کشیدن خاصِ مرد است و بس...

اینکه یک دختر حجاب کامل داشته باشد...

حیای خود را حفظ کند...

عیب نیست...

اما اینکه تو به سبب مرد بودنت...

خود را آزاد بنامی..این عیب است...

دلم گرفته از تمامی اینها...

از مرد بودنهای دنیای تو...

کاش کمی هم یاد میگرفتی دلِ یک دختر...

مانند یک عروسک کوکی نیس...

که هر وقت بخواهی کوکش کنی...

و تمام ک شد...

دوباره از نو...

دلنوشته : هنگامه