مهم نیست

من  کمی بیشتر از عشق تو را می فهمم 

راه زیاد است ، مهم نیست 

گاهی در این برهوت

سرگردان می شوم ، مهم نیست 

بادت به سرم می زند مدام 

سرما می رود توی جانم 

مهم نیست  خودم را بغل می کنم

فقط می خواهم بدانم جاده هر قدر دراز و طولانی باشد 

آخرش یک جایی تو ایستاده ای ؟ 

بین راه گاهی آدم هایی را می بینم

که آخر جاده شان هیچکس نیست ...

از این برهوت می افـتند به برهوت دیگر 

و همین هراسانم می کند و همین باعث می شود

تنهایی ِخودم را دوست بدارم 

آخر من که جز تو کسی را ندارم ....